Dünya Gelip Geçici Şiiri - Adem Gürsoy

Bizler gelip geçici Dünya gelip geçici
Olanla yetinelim olmayalım seçici...

Hor görmeyelim aşka sevgiye köleleri
Bu yolda bu uğurda can vermek töreleri...

Onlardır bilmesekte kadir kıymet bilenler
Onlardır göz yaşını mendil tutup silenler...

Çekilmedik derdim yok vefasızlar uğruna
Ben ne söyler isem boş sen sen ol git doğruna...

Bazı sözler dokunur o taş kalbini dağlar
Gönül çeşmen belki de deryalar gibi çağlar...

Sana dokunamazken kalbini kırar oldum
Şimdi tek sana değil çoklarına yar oldum...

Çark ters döndü galiba herşey bitti sanırım
Ben eski ben değilim yenisini tanırım...

Bak silindi alnımdan mazinin çirkin izi
Yıllara yenik düştü feryat ettiren sızı...

Hasret çöllerindeydim yapayanlız kalmıştım
Gerçeğin serabında bir uykuya dalmıştım...

Feleğin latifesi bozdu sessizliğimi
Avuttu bir güzelle sattı sensizliğimi...

Sen sanma ki güç yetmez akıl ermez fendine
Daha rastlamamışsın sen gibi şer dengine...

Sana da veren olur bana verdiğin zehri
O zaman kim durdurur gözlerinde ki nehri...

Bir gönül ocağında yer etsene kendine
Devri alemde misin? Kucak açmış Medine...

Ne sandın sen kendini söyle Hint kumaşımı?
Adem'in unuttu bil gelmeden gün aşımı...

Sevgi zorla değil ya geçmiyorsa hünerim
Başka başka kalplerin dallarına konarım...

Şu üç günlük Dünya'da yaşadığım benimle
Hiç olmazsa dönerim imanımla dinimle...

Bizler gelip geçici Dünya gelip geçici
Olanla yetinelim olmayalım seçici...