Dünya EVİ! .. Şiiri - Orbay Eken

Acılar ülkesinden geliyorum
Yorgunum tut elimi
Benim geldiğim ülkede analar ağlar
Çocuklar,gençler hep ağlar
Köylerde kentlerde yoksulluk
Cehalet ve hastalıklar
Benim ülkemde işsizlik ve istismar
Rüzgara savrulan kardeşlik,özgürlük,umutlar..
Savaşlar..
Dalga dalga büyüyerek geleceği yutar
Düş kurmak yasak benim geldiğim yerlerde
Anlamak yasak,sevmek yasak,düşünmek yasak
Ve bunlar için bir şeyler yapamamak
Elin kolun bağlı oturmak
Şükretmek kendini kandırmak..
Avunmak
Kendi derdine düşmüş herkes gibi
Bencilce kaçmak..
kanatıyor beni..
İşte bu yüzden
Rüzgar kanatlarım çırpınıyor
Artık bu deniz beni boğuyor
Denizin içinde balıklar birbirini yiyor
Balık..balık..
Sudan çıkarmalı başını balık
Artık Tanrılarını tanımalı
Tanımalı
İnsan denen yaratık! ..