Dünya düşerdi Şiiri - Gencay Coşkun

Özlemlerin özü hep
Hep yalnızlıktı
Nereye kaçarsan kaç
Hayat hep yalandı
İçindekilere öfkeli
Ulaşılmaza özlemli
Yakar gibi yıkardı sözler
İz düşümü olmayan mekanlar
Etrafını çepeçevre saran
Sarmal bir oyundu
Çözülmeden biterdi
Tatarcık bakışlı
İçten yanmalı
Ufacık bir haykırıştı
Kulakları sağır eden
Bu suç kimsenin suçu değildi
Sevgi kırıntılarını didikleyen
Küçük serseri bir serçeydi
Serçenin gagasında
Dünya düşerdi