Dünya Durdukça
Ne zaman bir fırtına esse,
Kar yağsa, üşüsem;
Bir kan damlası görsem beyazda,
Al kırmızıda ayla yıldız görsem,
Coğrafyamın hemen her köşesinde
Sen varsın, güzel insan, sen.
Nerede dağ görsem, orman ve kayalıklar,
Sen geleceksin aklımıza.
Seni hatırlayacak bu millet,
Seni arayacak yiğidim, seni.
Ne zaman bir vedalaşma,
Nerede bir son buluş;
Dürüstlükten yana, mertlikten yana,
Nerede söz edilse yiğidim, nerede,
Sen geleceksin aklımıza, güzel insan sen.
“Muhsinler ölmez!” diyecek doğan bebekler.
Dünya durdukça yaşayacaksın, güzel insan sen.
Ömer TURAL
Moderatöre Bildir 151.135.182.41 (?)
Kayıt Tarihi : 9.12.2025 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!