kendini attığın karanlıklardan
ben de kurtaramam seni
her insan kendisi yürür yolunu
ayrımlar vardır
engelleri aşarız ama
sağ,sol tarafları
tercih meselesidir...
girdiğin yolun patika olduğunu
önüne çıkan duvardan sonra anlaman
seni karanlıkların sarmasını engelleyemez...
her yolun bir sonu vardır derler
ama
son olan yol değil
sensin
çıkmazda mısın?
arkanda bıraktığın minik bir de yürek varsa
için rahatsızsa
parçalanır mı sevginle o duvar?
bilemem ben
girmediğim
görmediğim
yürümediğim yolun,
gücünü bilmediğim duvarın yıkılabileceğini...
her ateşin külü
kendi içine düşer
allak bullak olmuş düşlerimde
karanlık bırakmadım kendimi
yarım yamalak olmadı baktığım gözler
gramını bırakmam sevgimin kahpe gönüllerde
uzmanlık alanım değil maske hazırlamak güne
çakırkanat gibi yüzerim kendi nehrimde
suyumda yüzecek balıkları
ben alırım yüreğime
olmaz ki
böyle siyahlıkların arkasına saklanmak...
işte
dünya şimdi durdu
başım dönüyor sadece...
Kayıt Tarihi : 11.3.2018 17:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!