Dünya! dönüyor,dönüyorsun da,
neden durmadan değişiyorsun?
Kızma sakın bana, söylenme de kendi kendine.
'Faturayı hep bana kesersiniz ' diye.
Dur ben anlatayım,sen dinle.
Sevgiyi öğrenirdik biz,eski türk filmlerinden.
Yolu hep fedakarlıktan geçen, ceremesi emek olan.
Ne oldu da değişti her şey?
Sevgi yoldan çıktı gitti....
Gitti, eş oldu emeksiz zengine.
Bir de arsızlaştı ki, sorma gitsin.
Almadan vermez oldu günahını bile.
Dürüstlüğü öğrenirdik biz,iyiliği bellerdik.
Ninelerimizin mesellerinden.
Karşılıksızdı orada iyilikler, hem de reklamsız.
Ama kazanırdı sonunda hep iyiler, dürüstler.
Bir ödül de biz isterdik,söz verirken dürüst kalmaya
Ne oldu da değişti herşey?
Dürüstlük gitti, gitti oyunbaza yoldaş oldu.
Sanırsın şeytana pabucu ters giydirecek.
İnsanlar ip cambazına döndü, düşen düşene...
Yetmedi bir de,güler olduk düşüp yere çakılana.
Sevgiler çıkarla kirlendi, al gülüm ver gülüm oldu.
Nineler dedeler, soframızdan çekildi gitti.
Masallar çoktan bitti,kötüler hükümdar oldu.
Dünya! dönüyorsun dönüyorsun da,
üç beş iyi hatrına..
Bari değişmeden dön, bu da olsun bizim hatrımıza.
18 eylül -2013
Hümeyra GünKayıt Tarihi : 19.9.2013 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dün oturdum duygusal bir şeyler yazayım diye. Hani hava yağmurlu, hani sonbahar ya...Yok olmadı. Kalem yazdı, ben okudum. Çıka çıka bu çıktı :) Bu aralar hep kendimi tekrar ediyorum ya,bu da ayrı mesele...
Dizelerinizde de belirttiğiniz gibi dünya rengini değiştirdi.
Yalan ve dolana büründü...
Kutlarım Hanımefendi
Nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Saygı ile.
Dizelerinizde de belirttiğiniz gibi dünya rengini değiştirdi.
Yalan ve dolana büründü...
Kutlarım Hanımefendi
Nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Saygı ile.
Sevgi ve selamlarımla...
Esenlikler dilerim...
Merhamet bir taş kayıtsızlığına dönüyor.Bencil arzularımız ve acılarımız dışında,başka hayatlarla
olan tüm bağlarımız kopuyor,sevme yetimizi ellerimizle boğuyoruz.Sığınma duygumuzdan utanıyoruz.Yalnızca çıkarımızın olduğu ilişkiler hastalıklı bir haz veriyor.Birisi bize yarasını gösteriyor,başımızı çeviriyoruz,gülüyoruz,uzaklaşıyoruz.Biz yalnızca kederden kaçmıyoruz ki,kederin ruhumuza işlediği tüm inceliklerden kaçıyoruz.Gövdemizi de,kalbimizi de.Küçümsemeyle hayranlığın çarmıhına gerdik.Başka bir yaşama biçimimiz kalmadı.Nasıl öğrendik,nereden öğrendik aklım almıyor.Bir insanı en ince yerinden,içtenliğinden parçalamayı öğrendik.
Şükrü Erbaş
.
Kötülüklere dur diyemesekte,iyilikleri,güzellikleri,sevgiyi çoğaltmalı,çoğaltıcağız.Dünya dönsede ,Yolumuzdan dönmemek üzere...
Gönlünüzün sesine,sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (33)