İyilik bekleme kimseden — menfaat çağı,
Fitne çepeçevre sarmış her evi ocağı.
Şimdi hüküm sürenler birer Z kuşağı,
Dünya dönüyor, lakin sessiz sadasız.
Gökyüzünde bulutlar dağılır bir bir,
Susuzluktan kurudu gitti bu şehir.
Acaba bu zamanda kime güvenilir?
Dünya dönüyor, lakin sessiz sadasız.
Toprak bereketi kesti, içim ağlıyor,
Kuraklık tüm dünyaya zili çalıyor.
Kendine “büyük” diyen kimi avlıyor,
Dünya dönüyor, lakin sessiz sadasız.
Kalplerin arasına duvarlar örüldü,
Kıyamet alâmetleri hepsi görüldü.
O mazlum canlar tümü Hakk’a yürüdü,
Dünya dönüyor, lakin sessiz sadasız.
Altın, para, taht — her şey puta tapan var,
Müslüman olup da yolda sapan var.
Bir diğerini itip de yerini kapan var,
Dünya dönüyor, lakin sessiz sadasız.
Abdulvehap ağlar durur köşe başında,
İmanını kurtarma derdinde, telaşında.
Ölüp diriliyor bu hâle her bakışında,
Dünya dönüyor, lakin sessiz sadasız.
Kayıt Tarihi : 1.11.2025 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!