Dünya Dönüyor Şiiri - Selim Seven

Dünya Dönüyor

Ne kaldı ki dünyada tüketmediğimiz
Sıra aşka da gelmesin…
Galiba biz dünyanın başına gelmiş
En yavuz misafirleriz…

Oysa bilir hepimiz,
Bu gün gelmişsek, elbette bir gün gideceğiz…
Bu gün ellerimizle kirlettiğimiz toprakların altında
Yarın bizler çiğnenip, kirletileceğiz…

Bir açlıktır almış gidiyor,
Üçüncü sayfa manşetleri
Artık gazetelere sığmıyor…
Yahu az ötede
Kardeş, kardeşi kesiyor!
Filistin’e, Afganistan’a, Irak’a
Kent-i kutsal Kudüs’e
Artık yağmur yağmıyor
Yağanı da bir onlar
Bir Allah biliyor…

Peki ya şu sarışın kadın
Televizyonda sıfır bedeninden
Ne diye bahsediyor?
Yüzlerce yıl, her doğacak çocuğun kalbine
Yaşam yollarının orta yerine
Çılgınlar gibi gönderilen nükleerleri
Kimse neden görmüyor, duymuyor?

Kulaklarımı boğuyor artık, artık cümleler
Yeni moda takılıyor mesela bizim gençler
Nerede namusu uğrunda can verenler
Analarını dahi acımadan kurban edip
Sıkıştırmış dilinin kemiğine
Baksana ulu - orta
Anadan başlar, sonunu getiremez olmuş
Batıdan aldıklarıyla
Batmaya giden yeni yetmeler…

Henüz bıyıkları yüzüne uğramamış sabi,
Otun iyisinden
Ağzında süt kokusu olduğu halde diğeri
Hapın pembesinden bahsediyor…
Ahlak bilgisi öğretmenim
Karşıma birde bilindik bir gazetede
Ahlaksızlığıyla çıkıyor.

Birisi sarılmış ötekine, başörtüsünden çekiyor
Birisi hiç yakılmamış mumları
Yalanlarıyla söndürüyor…
Bu dünya, Allah’tan ki
Hala dönüyor…
Milyonlarca yıldır han olmuş
Gelene, göçene inat
Ayaktayım diyor…
O biliyor, gelen gidiyor da
Bir şu aciz nefislerimiz
Bu yol nereye gider
Bilmiyor, anlamıyor…

Selim Seven

Kelkit - 2009