Dünya Dönüyor Şiiri - Ebubekir Dogan

Bügün yine bir gariblik var üstümde
Basi bos dolasiyorum kah orada kah burada
Dünya mi bos benmi bosum bilemiyorum
Düsmusüm bir bosluga, yuvarlanip gidiyorum.

Dünya dönüyor,hersey dönüyor,bizde dönüyoruz
Hayat dönüyor,insan dönüyor,alem dönüyor
Kainat dönüyor,melekler dönüyor,devran dönüyor
Kapilmisim aleme,suursuzca dönüyorum.

Dünya dönuyor bende dünyayla dönüyorum
Basim dönuyor, zevk aliyorum, mest oluyorum mest
Dünya ne güzel mis meger, her yer güllük gülistanlik.
Ama nedir bu icim deki gariplik bu bosluk.

Bir gariplik var bu dönüsde ne oluyor böyle
Dün sacim simsiahti, bügün niye beyaz böyle
Artik bu dönusten zevk almiyor muyum ne?
Basi bos dönüyorum dünyayla bilikte

Dünya düz degilmis, bu engeller ne böyle
Orada bir isik var di, git meliyim o yöne.
Kolumda kuvvet, dizimde derman kalmadi
Hic bir yere tutunamiyorum savruluyorum mechule.

Dünyadan uzanan iki yol var orada.
Biri aydinlik sezsiz ve sakin, icinde kiler mutlu
Diyeri ucsuz bucaksiz dibsiz bir kuyu
Ciglik lar,feryatlar firtinalar, esiyor icinde.

Basi bos dönmemeliydim dünyada
Tutunmaliydim isik altinda bir dala
Bak simdi yuvarlaniyorum zifiri karanlik bir cukura
Son pismanlik fayda etmiyor,olamadim farkinda.