Dünya Dönüp Dururken Şiiri - Melek Dönmez

Ömür denen koşuda, çok yollar katetmişiz,
kimi günler gülmüşüz kimi gün kahretmişiz,
Bilmeden kıymetini, hayatı mahvetmişiz,
Dünya dönüp dururken, ateşlerde kavrulduk,
*
Bir iken iki olduk, üçler dörtleri bulduk,
Çalışıp didinerek, yılmadık çok yorulduk,
Tekrar bire inerken, içimizde boğulduk,
Dünya dönüp dururken, harmanlanıp savrulduk.
*
Yıllara neyi sorsak ,yine cevabı bizde,
Hüzünleri yaşarken, gözlere iner perde,
Çok yorulup kalmışız, akıl mı kaldı serde,
Dünya dönüp dururken, hamur gibi yoğrulduk.
*
Kimi anam babam der, atasın arar durur,
Kimi yavrudan ayrı, suskun dimağı kurur,
Hergün bir adım daha, yaşlılık bizi vurur,
Dünya dönüp dururken, çember gibi çevrildik.
*
03.02.2018 - Melek DÖNMEZ
İST.