Şu Dünya'nın kendisi çelişkiler yumağı,
Durur durur kudurur ne sol belli ne sağı...
Pervane gibi döner bilmem içinde ne var
Rengarenk çiçek açar göğsü sanki lalezar
Çapraz sorgu içinde canlı cansız ne varsa
Yanan ile yakanlar yan yana bu ne halsa
Bir şafak doğumunda geliyor beklenen gün
Kendi doğa ben insan benim mantığım düzgün
Umudumu korurum korkmam sonuna kadar
Gözlerimden nur saçar kalbimi saran rüzgar
Gelecek güzel günler hep içime doğuyor
İçime doğan Güneş karanlığı boğuyor...
Kayıt Tarihi : 14.7.2010 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Hanifi Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/14/dunya-doner-icime-gunes-dogar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!