Dünya Döndükçe Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Dünya Döndükçe

Unut mu diyorsun? Değil elimde,
Gözyaşım sel olur seni andıkça.
Hep yanmak var imiş aşkın dilinde,
Hasretin kor olur kalbe indikçe.

Eskimiş huyumdur, sanma ki yeni:
Sayıklar dururum her daim seni…
Narlara salarak terk ettin beni,
Küllerim savrulur közüm söndükçe.

Bir ömür sevecek eşi aradım,
Umutlar bitince düşü aradım,
Kuruyan gözümde yaşı aradım,
Kadere sığındım canım yandıkça.

İnanmam bir daha aşk denen söze,
Yalandan ıslanıp kuruyan göze,
Bakarsam namerdim o sahte yüze!
Vebalim boynunda dünya döndükçe!

Hoşoğlu, aşk diye sarardı soldu
Vefasız yar dedi, gözleri doldu
Maziden hatıra hep hüzün kaldı
Gönlüne yâr diye hasret bandıkça

Mustafa Hoşoğlu
01.07.2014