Dünya döndükçe 1 Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Bir çemberin içinde dönüyoruz
Bir noktada buluşup
Buluşup teğet geçiyoruz

Birbirimizin yanından

Haberin yok senin bir zamanlar ben
Sendim sen de bendin roller değişikti
Dönüp döndükçe nerde buluşacağız
Senin kalbin bendeydi benimki sende

Bölünüp parçalanıyor ufalanıyoruz.
Çiçek olsan ne olmanı isterdim
Dur bir an düşüneyim

Ben olsaydım sen ne olmamı isterdin
Her çiçeğin bir manası varmış
Bir de masalı

Öyle Orkide falan olmamı istemezdim ki
Belki çalılıklar arasında beyaz bir yaban gülü

Kış geldiğinde tabiat ölü

Sen odanın güne bakan penceresi önünde
Belki bir saksı çiçeği olmama razı olurdun

Bir zamanlar bir tohum ekmiştin hatırladın mı
Sabah akşam sulayıp çürütmüştün
Büyüyecek belki en güzel çiçeğini verecekti
çiçek açacak o da tohum verecekti

Sen beni ben seni bugünkü gibi sevmeye
Devam ederken bir çemberin elektrik akımı
Seni bana beni sana sürüklerken

Teğet geçeceğiz birbirimizin yanından
Dünya döndükçe

Yüksel Nimet Apel

30-Kasım-2008-Ankara