Bir zamanlar,dünya denilen bir alem kurulmuş
Dünyaya gelen canlılar,sofraya oturmuş
Sofrada olan insanlar,yemekler bulurmuş
Kaşığa gelen; mideyi,gönülü doyurmuş.
O çorbada; yalnız kimine taşlar çıkarmış
Nasibi olan da,elmaslar,altın bulurmuş
Hiçbir şey çıkmayanlarda çok mahzun olurmuş
Kimi güzel bir sözle,kalbini doyurmuş.
Herkese yemek vardır,kurulan bu sofrada
Kimi tatlıya kalır,kimi kalkar çorbada
Kiminin derdi doymak,kimi derviş olmada
Kimisi olur softa,kimi şeyhin yolunda.
Zaman olur,bu sofrayı kuranda kaldırır
Leylekle canlar gönderen,melekle aldırır
Dünyalar yıkılır,yepyeni bir alem kurulur
Kimisi ateşte,kimisi taht'da oturur...
(14.06.2016)
Kayıt Tarihi : 14.6.2016 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!