Kiminin sofrası her öğün, bal ile biryan,
Kimi isyan nağrayı çığlık, feryed-ı figan,
Kimi kadere baş eğmiş, sabr-ı sûkut eder,
Dünya denilen bu gölge-i dar-ı cilvede.
Kiminin her anı bayram, yare cilvehan,
Kimi zalim kimi mazluma, cellad-ı külhan,
Kimi aşka mihman, kimide varlığa sultan,
Dünya denilen bu gölge-i dar-ı cilvede..
Kiminine sanattır tanbur saz,cümbüş elinde
Kimine put olmuş şehveti,gümüş belinde
Ağzı olan susarmı,ne sorarsan var dilinde
Dünya denilen bu göge-i dar-ı cilvede.
Veren birgün alır tenden can ile canânı
Ne ihtiyar dinler ne genci, nede sübyanı
Son pişmana ne fayda çekme sur-u giryanı
Dünya denilen bir gölge-i cilvegâhta …
Kayıt Tarihi : 28.9.2005 10:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!