Şu dünya denen yalnızlığın
Köşesine çekilmişim işte
Zaman denen ansızlığın
Peçesine bürünmüşüm işte
Yorgun uyanan bir grup insandık
Cesaretle uyuya kalan savaşta
Biz uykuya uyanıkken inandık
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta