Biliyorum bu Dünya gelip geçici handır
Bu hayal Dünyasında bir umut taşıyoruz
İnsanı insan yapan merhamet ve İmandır
Yaratana sığınıp sabredip yaşıyoruz
İnsanız ya elbette bazen hata yaparız
Dertleri harman edip yüreklere katarız
Bazen mutluluk dolar hüzünleri atarız
Bazen gaflete düşüp bazense şaşıyoruz
Kimimiz acılıyız sancı var içimizde
Ömür boyu mutluluk bilmem ki kaçımızda
Bazımız sa yaşlandık ak doldu saçımızda
Göçüp başka aleme,deryalar aşıyoruz
Taze meyve gibiydik yeşermiştik dallarda
Hata kusur aradık yeşillerde allar da
Çoğumuz sa kuruduk bin bir çeşit hallerde
Dökülüp yaprak gibi ,yerlere düşüyoruz
Nedir acep mutluluk,servet mi yada para?
Neden doldu canlara onarılmaz bir yara?
Attık neden kendimiz ateşlere ve hara?
Kaldı canlar ayazda,donuyor üşüyoruz
D’olsaydık sevgi ile,yaşasaydık kardeşçe
Ölmeseydi hiç kimse,zalimane kalleşçe
Ekseydik sevgileri,her yer dolsa gül bahçe
Nedendir bilmem hala,yaralar deşiyoruz
Yalan yanlış işlerle uğraşıp duyuyoruz
Her açığı yanlışı yüzlere vuruyoruz
Kafamızda nedensiz hesaplar kuruyoruz
Şu geçici Dünyanın altını eşiyoruz
Ayhan Kocabay.
11.1.2018
Kayıt Tarihi : 15.6.2019 18:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!