Dünya dedikleri yer bir tarladır
İnsan ne ekerse onu biçiyor.
İhtiyacından çok malı neylersin,
Zaman seni yere serip geçiyor.
Dostlar gönül yıkan gönlünü yıkar,
El canını yakan canını yakar,
Her kim ne yaparsa kendine yapar,
İncittiğin can incitip geçiyor.
Kim ki mülkiyete meylini verdi,
Yüklendi sırtına gam ile derdi,
Dünya çok Firavun,çok Karun gördü,
Dünyayı dünyada koyup göçüyor.
Gönül bahçesinin solmaz gülleri,
Ötüşür bülbüller susmaz dilleri,
Bahar çiçekleri yaz sümbülleri
Nice yeşil bağlar solup geçiyor.
Kimseye tepeden bakıp hor görme,
Canına malına bir zarar verme,
Gönüller yıkıpta hatırın kırma,,
Şu üç günlük ömür gelip geçiyor.
Celal ömür geçer bin yıl olsa da,
Her doğan ölüyor sultan olsa da,
Allahın sevgili kulu olsa da,
Toprak üzerini örtüp geçiyor.
Celal Işık
Kayıt Tarihi : 26.5.2017 03:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)