Dünya Dedikleri Şiiri - Mehmet Çakır

Dünya dedikleri, bir garip hanmış,
Yolcular perişan, yollar virane…
Bağlar darmadağın, bahçeler yanmış,
Bülbüller perişan, güller virane…

Suları kurumuş, derenin, çayın,
Yollar tuzak dolu, sokaklar mayın,
Düzeni bozulmuş, haftanın, ayın,
Mevsimler karışmış, yıllar virane…

Sevda dedikleri, veremden öte,
Seven yok mecnundan, keremden öte,
Başka yol kalmamış, İrem’den öte,
Mahşerle buluşan, kullar virane…

İklimler değişmiş, yazın kar yağar,
Gecenin ardında, yine gece var,
Umut ağacında, mevsim sonbahar,
Yapraklar dökülmüş, dallar virane…

Yağmurlar isyanda, gökler sitemli,
Kapkara yas tutmuş, güneş matemli,
Tabiat ağlıyor, gözleri nemli,
Rüzgarlar hüzünlü, yeller virane…

Gidişat kimseye, güven vermiyor,
Artık gönüllere, umut girmiyor,
Nefsin kör ettiği, gözler görmüyor,
Kulaklar duymuyor, diller virane…

Çakır’ım çileden, nasip almışım,
Ellerim koynumda, derde dalmışım,
Bir yanık türküye, hasret kalmışım,
Dertli sazım kırık, teller virane…

31.10.2014
BAFRA

Tüm Sesli Şiirlerimin Videolarını İzleyebilirsiniz
www.youtube.com/channel/UCMbVw-NzVRM38W5Rce9e4OQ