zamana çarpa çarpa, upuzun merdivenleri tırmanıyor rüzgâr
eski bir baş ağrısına konmak için
yaz güneşi yuvarlanarak batıyor gözlerimde, sızıp kalıyor
bir çocuk ağlıyor, biliyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta