Dünya Dedikleri Şiiri - Muammer Yalçın

Dünya dedikleri

Her geceden sora yine gece var
Dünya dedikleri bu olsa gerek
Derdin biri biter öbürü başlar
Dünya dedikleri bu olsa gerek

Ağlatır insanı hep zarı zarı
İnan ki olmamış kimsenin yarı
En uzun ömürlü bir kocakarı
Dünya dedikleri bu olsa gerek

İki kapı sahte bir sürü nakış
Nasibin sadece bir anlık bakış
Birinden girersin birinden çıkış
Dünya dedikleri bu olsa gerek

Benim gibi garip hayattan bezer
Ayağı dolaşır sendeler gezer
Kimini güldürür kimini üzer
Dünya dedikleri bu olsa gerek

Açtırır gözünü anadan üryan
Salar seni türlü dertlere püyan
Soyar çırıl çıplak biterken rüyan
Dünya dedikleri bu olsa gerek

Üzerinde gezdim beni görmedi
Bu misafir diye çulun sermedi
Yalçınıma bir gün huzur vermedi
Dünya dedikleri bu olsa gerek