Dünya dediğin nedir ki, bir avuç toprak

Dünya dediğin nedir ki, bir avuç toprak
Kanla beslenir, yutar seni de birgün
Kimine çöl olur, kimine gür otlak
Yayladaki sürüye katar seni de birgün

Övünsen de nafile ceddinle atanla
Toprağın altında kefensiz yatanla
Bir tomar kağıda ruhunu satanla
İş olmaz oğlum satar seni de birgün

Nafile duadır bu, hiç amin deme
Boşa helaktır zaman ömrünü yeme
Karışır gidersin bir gaib deme
Pabuç gibi dama atar seni de birgün

Ne dindir ne iman, ne topraktır ne vatan
Apışından düşünüp şeytanla yatan
Paradır şu dünyanın çarkını tutan
Züğürtsen çüküne takar seni de birgün

Ne zernuş ne tebernuş, ne ayıktır ne berduş
Gül dalına dadanmış divane bir kuş
Emre şu gördüğün nafile bir düş
Hakikat kuyusuna atar seni de bir gün

Eylül İkibinaltı