Dünya dediğin, küçücük bir kafes.
Hayat dediğin, alıp verdiğin nefes.
Kırma mümin kalbini, incitme yerleş.
Beden: ruha giydirilmiş, eksiksiz libas.
Ruh: Mevla emri. Gözler, düşünce ve his.
Gönüller yap. yakındır, gelmekte ecel.
Hoşça hatırlanmak olmalı, gerçek emel.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Nefsine göre hareket edenler.kendi hazlarını düşünenlerileride isyankâr oluyorlar.İnsanlarımıza eziyet ediyorlar. Aksine inançlı ve insani olanlar akıl hazinesini kullanarak bize değil Mevlana vb. gibi dünyaya örnek olurlar. +10 + Antolojim beğeni ile okudum Sağ olun SAağlıklı gelecekler diliyorum.
ders gibi dizelere alkışşşş
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta