Hiç derdim yok diye sevinirken
Dertler gönlümde var oldu
Kör kuyular bile çok genişken
Şimdi dünya bile bana dar oldu
Güneş doğdu aşkın tarihçesinde
Dillendi yeryüzü sevginin lehçesinde
Güller açtı sevdalar bahçesinde
Benim saçıma düşen bir avuç kar oldu
Bir alev yükseldi ansızın gökyüzüne
Kapılıp gittim ayrılığın hüznüne
Elimi değdirdim vuslatın közüne
Tüm bedenim yandı kor oldu
Azrail bile gelip canımı almıyor
Ömür vadem bir türlü dolmuyor
Eşim dostum ne haldeyim sormuyor
Yalnız yaşamak oldukça zor oldu
Bu nasıl bir bilmece hiç çözemedim
İnsanın nankörünü gözümle sezemedim
Kaderimi kendi elimle çizemedim
Yarim dahi gitti ele yar oldu.
Kayıt Tarihi : 19.6.2013 03:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Ateşş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/19/dunya-dar-oldu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!