Dünya'dan Geçerken Şiiri - Hüdaverdi Öz

!! DÜNYA'DAN GEÇERKEN !!

Bir mola verdim, biraz seyreyledim.
Baktım etrafa, dünya'dan geçerken.
Çiçekler üzgün, hayvanlar çok mutsuz,
Ağladım bir an, dünya'dan geçerken.

Kimini parmağın yalarken gördüm,
Kimini gözleri ağlarken gördüm,
Kimini yürekler dağlarken gördüm,
Kaynadım kışın, dünya'dan geçerken.

Ay'dan parsel kapanımı ararsın,
Şeytanı kandıranı mı ararsın,
Kardeşini satanı mı ararsın,
Şaşırdım kaldım, dünya'dan geçerken.

Tilkiler gördüm, hesaplar bölerken
Garipler gördüm, kahrından gülerken
Tacirler gördüm, Kabe'den dönerken
Hayretler ettim, dünya'dan geçerken.

Çakallar pusuda, yatmış peş peşe,
Hainler bekliyor, çöksünler leşe,
Selam vermez olmuş, kardeş kardeşe,
Utandım bittim, dünya'dan geçerken.

Ne büyük belli ne küçük...curcuna
Şeytan tatilde...gidiyor hoşuna
Doğacak çocuklar doğmayın boşuna,
Tiksindim kaçtım dünya'dan geçerken.

Sevgiler sahte, dostluklar bir yalan
İpsizler mafya, hırsızlar kahraman
Ölenler kurtuldu, gülmüyor kalan
Nefretler ettim, dünya'dan geçerken.

Neler gördüm neler, gözüm de yaşlar
Ne bahar kaldı, artık nede kışlar
Nerde eski dostlar, nerde arkadaşlar
Bir tuhaf oldum, dünya'dan geçerken.

Evler yapılmış, ölmeyecek gibi
Sofralar dolu, doymayacak gibi
Sanki mezara yatmacak gibi
Azgınlar gördüm dünya'dan geçerken.

Kimisinin burnu gezer havada
Kimisinin dayısı çok karada
Bileti gelen, bekliyor sırada
Şaşkınlar gördüm dünya'dan geçerken