Yıldızımdın karanlık; gecelerimi aydınlatan.
Güneşimdin; batmayan.
Hayatımdın; yaşanacak..
Umudumdun; tutunacak.
Yazdığım şiirdin; okunacak...
Dünya da inanmazdım!
Beni terk edeceğine.
Son kez veda edeceğine...
Ne gerek vardı bu adaletsiz şeçime...
''Ben unuttum..'' diyorsun...
Ben ne haldeyim bilmiyorsun.
Dünya da inanmazdım,
Bu aşkın böyle biteceğine,
Beni böyle üzeceğine...
Sen böyle değildin eskiden.
Nasıl değştin birden...
Yoksa ben mi tanıyamadım seni?
Unutma! ! ! sana hakkımı helal etmedim ben...
İstemem dönme bana.
Bu aşk, sen mahsumken güzeldi...
Artık yaşandı ve bitti.
Ben ne haldeyim sen bilmezsin.
Bir gün beni bırakacağına,
Bir başkasına kucak açıcağına,
Gözümle görsem inanmazdım...
Kayıt Tarihi : 14.1.2010 13:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/14/dunya-da-inanmazdim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!