Susmayı yeğlemiş yüreğim;
Kelimeler inci olup dizilse ne olur?
Senden başka görmüyor gözlerim;
Bütün ışıklar yansa ne olur?
Hasretin öyle ağır ki, ezilip kıvranıyorum;
Dünyanın en kudretlisi olsam ne olur?
Yanarım içten içe, yanarım tütmez dumanım,
Bağırsamda faydasız, duyulmaz amanım,
Koca çınar gibiyim içten içe kurutur kurtlarım,
Kuruyorum da farkedilmiyorum,
Sen bilmedikten sonra alem bilse ne olur?
Bir boşluktayım, öyle bir boşluk ki;
Ne düşe biliyorum, ne de tutunabiliyorum saçlarına.
Sülyetin düşüyor;
Seni tam yok sayıp unutmaya yeltendiğim anda,
Sülyetin geliyor düşüyor karşıma,
Bırakmıyorsun beni bana,
Alıp götürmüyorsun da yanında.
Toparlan artık diyorlar, dağılma bu kadar,
Nasıl toparlanayım?
Her toparlanmaya yeltendiğimde
Daha fena dağıtıyorsun beni,
Bunu bilmiyorlar.
Tutmak istiyorlar elimden beni kaldırmak için yada kandırmak,
İstemiyorum tutmasınlar elimi;
Sen tutmadıktan sonra onlar tutsa ne olur?
Gam ediyorum kederleniyorum,
Sensiz hiç bir şeyden zevk almıyorum,
Her yanı kırıp dökesim geliyor,
Bazen küsüp gidesim bu hayattan.
Anlatıyorlar bana bir şeyler,
Sevdirmeye çalışıyorlar baharı, günü, güneşi, çiçeği,
Ben duymuyorum hiç birini,
Kafam o biçim olmuş hasretini içe içe,,
Görmüyor gözlerim senden başka hiç bir şeyi,
Sen olmadıktan sonra bu dünya cennet olsa ne olur?
Kayıt Tarihi : 7.4.2013 04:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!