Taş yığınlarında güya hayat yaşanırmış
Bazen komşu komşunun kapısını çalmazmış
Kibrin muhabbeti kovduğu o mekanlarda
Kimseler kimselerden selam bile almazmış
Ulvi duygunun sırrını şimdi anlıyorum
Kimlerin yüreğinde sefalar sürdüğünü
Sabrın aziz olduğunu şimdi anlıyorum
Kimlerin yüreğinin murada erdiğini
Gelenin gideni arattığı dünya buymuş
Eğrilerin doğrularla bir farkı kalmamış
Paranın onuru yok sattığı dünya buymuş
İnsafsızlığın sınırları hiç çizilmemiş
Benimle doğan insanlara alışamadım
Ben eskimeden eskileri hep özler oldum
Yalan dünyada kalanlara alışamadım
Şu geç yaşımda kara toprağı gözler oldum
23:57 08.01.2003
Engin NamlıKayıt Tarihi : 26.7.2003 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!