Gözü değil özü ağlarmış insanın.
Sahte gülüşler yerleşirmiş yüzüne.
Mutluluk nedir bilmeyenlerin.
Mutluluk oyunları oynadığı dünya burası
Omzuna binen yüklerin.
Doğrulmayan bellerin.
Yükler altında ezilip giden bedenlerin.
Gamın tasanın yerleştiğini yüzlerin.
Nefes alırken.
Gök yüzüne bakan gözlerin.
Çaresizliğin iliklere kadar .
İşlediği dünya burası.
Kimine güllük gülüstanlık
Kimine açı zehir bu dünya
Böyle gelinip.
Böyle gidilen dünya burası.
Kayıt Tarihi : 1.5.2023 02:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirinizi
beğeni ile okudum
Teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (2)