düşenler kalkanlar, ağlayanlar gülenler
doğanlar ölenler, gidenler gelenler
sevenler sevmeyenler…
karanlıktan aydınlığa çıkmaya korkanlar
güneşin doğmasını bekleyenler
açlıktan nefesi kokanlar,
çatlayana kadar tıkınan
gözü doymak bilmeyenler
dünya burası, rezil dünya, rezil..
nereye yürürsen yürü
başladığın noktaya döneceksin
geleceği bilmeyecek
geçmişe bakıp üzüleceksin...
yaşam olduğunu anlamadan
sevginin, nefretin;
anlamadan başlangıcın sonunu
bir hayal perdesinde oynamak zorundasın
bu komediyi, melodramı, hüzünlü oyunu…
yolun açık olsun insan
kimi ağlaya ağlaya, kimi güle güle…
kiminin katır dikeni dolu avuçları,
kim sımsıkı sarılmıştır sarmaşık güle...
Talat Semiz 2
Kayıt Tarihi : 2.5.2017 10:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*
Dostum, dostum güzel dostum
Bu ne beter çizgidir bu
Bu ne çıldırtan denge
Yaprak döker bir yanımız
Bir yanımız bahar bahçe______________
Dilerim, "Herşey yeterli olsun" demek olgunluğuna ereriz de, kimi çatlayıncaya kadar yemekten vazgeçer... Gülenler ağlayanların sesini duyar..
Güzeldi okumak, bir o kadar da düşündürücü. Kaleminiz daim olsun .Kutluyorum içtenlikle. Saygı ve selam ile.
şiirinizi beğeniyle okudum
dünyanın her yerinde dolu kemikler gıcırdarken ayaklarımız altında halen kötü senaryolara alet olan insanların nefretleri ve karartılarıyla doluyor gökyüzümüz...
Seçim bizlerin aslında... ya aydınlık yollarda yürüyeceğiz ya ölü sessizliğinde...
Kirletildiği yetmedi mi dünyanın...
anlamı ve anlatımı harika bir şiirdi...
sonsuz kutluyorum...
Saygı ve sevgilerimle..
TÜM YORUMLAR (12)