Dünya bu, hayat altüst olur bir anda
Acılar yaşanır yürek dağlarcasına
Boyun bükülür çaresizliğin koynunda
Dil sûkuta bürünmüş altın tahtında
Vâveylalar anlamsız, hayaller tahta atın sırtında
Dünya bu, günebakan çiçekleri gibi olur bir anda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
