Dünya bu Şiiri - Selva Durmazemir

Dünya bu, hayat altüst olur bir anda
Acılar yaşanır yürek dağlarcasına
Boyun bükülür çaresizliğin koynunda
Dil sûkuta bürünmüş altın tahtında
Vâveylalar anlamsız, hayaller tahta atın sırtında

Dünya bu, günebakan çiçekleri gibi olur bir anda
Umutlar çiçek açar sabrın sonunda
Yolun sonu görünüyor derken hayat başlar bir anda
Süpriz lütuflar gelir ardı sıra
Şükür buluşur secdeyle acıya veda edilir o anda

Dünya bu, birileri ağlarken birileri güler ya
Her ruh ayrı yaşar duyguları kendi kabında
Kimse kimsenin umrunda değil haddizâtinda
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın havasında
Ne acı! Kimse olmak istemiyor bunun farkında..

Dünya bu, ağlayan güler birgün mutlaka
Her gecenin bir sabahı vardır diye denilmemiş boşuna
Önemli olan bir nefes sıhhatin olması insanın canında
Görülür güzellikler sanılırken çok uzakta
Yeter ki Yüce Allah olsun kulunun yanında!

Dünya bu, her sıkıntının bir mükafatı vardır mutlaka
Yük ne kadar ağırsa, heybe o kadar dolmuş olacak aslında
Sırra ermek nasip olsun bütün inananlara
Allah darda koymaz kulunu açarsa ellerini ulu dergâha
Onun rahmetine sığınan, kalmaz hiçbir zaman karanlığın ortasında..