Dünya Bizim Şiiri - Erdal Topaç

Artık bizim, ambarımız dene dolu
yamandı göğün dibi, bize terk edildi
dünyaya terk edildik
feleğin dokuz burcunda yokuz
kale düştü, paralanmış paryalarız
tecime elverişli
ruhumuz yok tuzumuz var
tuzruhunda erimişiz
erimişiz ateşinde
dişlerimiz arasında dişilerimiz
al çocuk çehreleri
ver bana ruhundan az
ayazma suyundan iç
çocukları sakla
yasakla çocuklara
hayız kokusunu
geliyorsa elinden
kaç sürgünden kalbine
kaçtığını hatırla
hatırla sevgilinin
sana verdiği gülü
arlan omzuna çıkmayan çocuklardan
arda yansın yüreğin
görmesin gebe deve yükünü
kalbi emanet bırakan
kavşaktaki kancıklar
kurtarsın kaba eti
Şişli kebap memleket.

20.01.2007- Güzeller