İnsanlar hep çalışıyorlar,
Dünyada kalacakmış gibi.
Hep en iyisi olmak istiyorlar,
Dünya mükemmelmiş gibi.
Bilmiyorlar ki;
Kazanınca kaybediliyor,
Zirveler tehlikeli oluyor,
Dünya onlara da kalmıyor.
Biri diğerinin kalbini kırıyor,
Ona muhtaç olmayacak gibi.
Hepsi dünya için yapılıyor,
Ahirette olunmayacak gibi.
Bilmiyorlar ki;
Bir kalp nasıl kazanılıyor,
Bir dost nasıl oluyor,
Dünya birgün yıkılıyor.
Kayıt Tarihi : 27.10.2009 11:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!