Dünya bir tiyatro ki
Doğanın acımasız yasası
Gittikçe yaşlanıyor
Çirkinleşiyoruz
Tenimizle
Bedenimizle
Lakin
İçimde bir derviş
Nasıl da güzelleşiyor...
Günden güne
Kirli
Sahillerde bile!
Sen bilirsin işini
Yine de söyleyeyim
Belki
Bir dinleyen bulunur
Kimi
Çıkarı için
Maymun olur
Kimi
Senin gibi
Bezirgan
Kudurur
Dünyayı yakar!
Dünya bir tiyatro ki
Baştan savma
Bir selamlama
Maksat
İşler bozulmasın
Maskarayız
Maskara!
Tek servetimdi
Çirkin olmasa da
Şuİçli sesim
Ne yazık ki
Onu da
Bir
Öpücükle
Kaybettim!
Şimdi hatırladım
Ölümcül bir hata
Ah...
İhtiras kapıdayken
Akıl başta olsa!
Etrafımdaki
Dört beton duvar
Ya
Şu insancıklar
Anlarsa beni
Bir
Beton kadar anlar!
Sabah sabah
Ötmeseydi
Gülüm
Bu cik cik sesleri
Ben
Beni unuturdum
Sitem etme
Değil ki seni!
Tek servetimdi
Onurum
Artık yoruldum
Onardıkça
Kahroldum!
Şu
Karşıdaki
Heybetli o ıssız
Dağlar
Bana
Beni anlatırlar...
Yalnızlıkları kadar!
Doğanın acımasız yasası
Gittikçe yaşlanıyor
Çirkinleşiyoruz
Tenimizle
Bedenimizle
Lakin
İçimde bir derviş
Nasıl da güzelleşiyor
Kirli
Sahillerde bile
Kayıt Tarihi : 1.5.2018 12:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçekte bütün sanat yapıtları yaşantımızda gördüğümüz hissettiklerimizi bir yerde paylaşmak değil midir? Sanırım bu şiirde diğer şiirlerimde olduğu gibi hissettiklerimi ve duyumsamalarımı şiirsel olarak olabildiğince yansıtmak istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!