Dunya bir sahne Şiiri - Dinçer Dayı

Dünya kocaman bir sahne...
Hayat ise, üç, bilemedim.
Dört perdelik bir tiyatro...
Doğumla birlikte perde açılır.
İlk perde doğum sahnesi.
Konu: Hayata merhaba!
Sahnelenen oyun.
Varoluş...
Emekleme, yürüme, konuşma..
Seyirciler anne, baba ve en yakınlarımız.
Konu oldukça komik.
Yüzünüzdeki bir tebessüm.
Attığınız bir adım.
Konuştuğumuz her bir kelime.
Hep olay!
Alkışlar ve kahkahalar.
Sahne performansı harika.
Yaprikların, başardıkların alkışlanır.
Yapamadıklarını önemsenmez.
İkinci perde...
Diriliş...
Oyun...
Okula başlama, askere gitme.
Seyirci desteği müthiş.
Tiyatrodan çok bir yarış.
Bir spor halini alır.
Seyircilere akrabalarda katılır.
Dayılar, amcalar, halalar, teyzeler büyük anneler ve büyük babalar..
Alkış ve tezahürat halt safhadadır.
Üçüncü perde...
Hayata tutunuş..
Evlilik, iş, güç, çoluk, çocuk.
Ve hayatın önümüze çıkardığı zorluklar.
Engeller.
Ve olumsuzluklar.
Bu sahne, tirajı komiktir.
Artık, profesyonel bir oyuncusun.
Seyircilere..
Konu komşu ve çevrede katılır.
Dördüncü ve son perde...
Çöküş...
Elden ayaktan düşmek.
Yaşlılık ve hastalıkla birlikte ağrılar.
Oyun trajediye döner.
Performans düşer.
Seyirci azalır.
Ve final!
Yani, ölüm!
Perde kapanıyor.
Yani son perde...
İşte böyle...
Dinçer Dayı