Dünya Bir Pazar Yeri Gibidir.

Ey Nefsim, Uyan Artık
Sen kendini küçük bir cisim sanırsın,
Oysa âlemlerin özü gizlidir sende.
Bir damla gibi görünürsün,
ama içinde bir okyanus saklıdır aslında.
Ey nefsim, gördün dünyanın oyununu,
bir dirhemlik itibar için nice canlar tükenir.
Altın parlar ama kalbi karartır,
övgüler söner, kalır sadece sessizlik.
Dünya bir pazar yeri gibidir,
herkes bir şey satar, bir şey alır;
ama hakikat ehli,
bu pazarın sesini duymadan geçer.
Ey gönül, artık dön yüzünü Hak’ka,
çünkü her şeyin dönüşü O’nadır.
Ne kalır geriye ölüm geldiğinde?
Ne mal, ne şöhret, ne de adın kalır dudaklarda.
Kendini unut ki O’nu bulasın,
zîrâ benlik karanlığı, nurun önündeki perdedir.
Aşka eren, kendi varlığını yakan kişidir,
çünkü O’nun ateşi, gönlü gül bahçesine çevirir.
Ey nefsim, teslim ol Rahmân’a,
zira gerçek özgürlük, O’na kul olmaktadır.
Kır zincirlerini, bırak arzularını,
çünkü nefsin istekleri seni ateşe götürür.
Hak yolcusu, dikenli yollardan geçer,
ama sonunda vuslatın gülünü koklar.
Sabır, aşkın kanadıdır,
tevekkül ise sükûnun ta kendisi.
Ey gönül, kapını yalnız O’na aç,
zira kalpleri evirip çeviren O’dur.
Bir bakışla ağlatır, bir lütufla diriltir,
her şey O’nun “Ol” emrine bakar. 🥀