Dünya Bana Gurbettir Şiiri - Cihat Şahin

Dünya muzlim bir gurbet, cennettir sıla bana!
Sılaya geçmek için, kondum fani şu hana.
Bir pazardır şu hanın, mahiyeti manası,
Divanece bir gaftır, gönül vermek cihana!

Bir istasyon şu cihan, fanilerin uğrağı!
Sonsuza gidenlerin, yol üstünde durağı.
Yolcu gerek yolunda, alınca azığını,
Ne mutlu o yolcuya, ölüm bilir burağı!

Bir ağacın altında, az eğleşip gitmeli!
Kimdir onu sevk eden? Doğru idrak etmeli.
Şu dünyanın çölleri, gaye olmaz gönül’e!
İnsan namzet ebet’e, ona meyil etmeli!

Bir neferim şu arzda, yapıyorum askerlik!
Kulluk onun manası, yalnız hakka leşkerlik.
Asker olmak rabbime, en büyük şeref bana,
Mahbub-u Rahman olmak, çok şerefli bir erlik.

Mahiyeti bir tarla, uhrevi mahsul için!
O ukba tarlasıysa, ekilmez dünya için.
Mademki dünya fani, baki olan uhradır,
Ekmeli bu tarlayı, o sonsuz hayat için!

Dünyayı Leyla bilip, mecnun olmam peşinde!
Doymak için uğraşmam, ekmeğinde aşında!
Benim Leyla’m rızadır, feda hakka hayatım,
Bahar-ı cinan varken, takılmam arz kışında!

Gına geldi gurbetten, can sılaya hasrettir!
Ya Rab soğut fenadan, kalbi sana hasr ettir.
Mahveyleme çöllerde, seraplardan kıl uzak,
Beni halas edecek, sadece inayettir!

Yaşat bana dinimi, tercih ettir takvayı!
Salih kulluk uğruna, tahşid ettir tüm say’i.
Tam hidayet nurunu, ilka eyle kalbime,
Islah eyle nefsimi, rıza olsun son pay’ı.