kimse bilmiyor.
ben, düşünce ininin kervan geçmez bir kuytusunda dünyaya direniyorum.
adem'den de eski yalnızlığım
bölünmüş kıtalar gibiyim
hangi mülteciye bağışlasam ellerimi
kalemle çizilmiş bir 'başka' toprakta vuruluyor
bombalar düşüyor kalbimin belleyemediği kavramlara.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta