Dünya Ahvali Şiiri - Sedat Çakmak

Bahçemde sünbüller,güller açanda,
Buram buram hoş kokular saçanda,
Ol kuşlar yuvadan uçup kaçanda,
Baharın müjdesi, oldu demektir.

Meyveler dalında olgunlaşınca,
Tadında, kıvamda dolgunlaşınca,
Dağların karları solgunlaşınca,
Tam yazın müjdesi geldi demektir.

Güneşin, yaprağın rengi solanda,
Erzaklar anbara konup dolanda,
Odun, kömür yığın yığın olanda,
Sonbahar müjdesi çaldı demektir.

Yeryüzü bembeyaz libas giyende,
Hayvanlar ininde erzak yiyende,
Mevsimler sonbuldu artık diyende,
Ol kışın müjdesi doldu demektir.

Sedat,bu aleme geldin biçare,
Yaş buluğa erdi artık ne çare,
Saçların ak doldu,sonuç hoş kare,
Pirliğin müjdesi buldu demektir.

Garip dünya sana meyil arttıkça,
İnsanlar mizanı eğri tarttıkça,
Deniz suyun aniden kabarttıkça,
Kıyamet müjdesin tamam demektir.

Fani dünya yoktun; 'ol' dendi oldun,
İyi-kötü yaratıklarla doldun...
Miadın yaklaştı sararıp soldun,
Ol 'Sur'un' müjdesi öttü demektir.

(Borçka:10.11.2010)