Dünya ahiret Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Dünya
adımı değiştirdim İstanbul koydum
vazgeçip ben olmaktan
sen olmaktan
gözünde pul olmak istedim

sığındım İstanbul gözlerinin kuytusuna
kartal olsam bir suna
avcı olsam keklik saçmalarımda
sunsa da vahşi evren
vazgeçtim

satıyorum dünyayı satılık devren
yılanı çıyanı akrebi bataklarıyla

ahret
yalnız sana kul olmanın
İstanbul olmanın dualarıyla

kendi gözümde soyunup bütün gösterişli libaslarımdan
gözlerde pul olmak istedim

bu baş dönmesi sarhoş ediyor beni
aşk şarabımın bir damlası
gözlerimi görmez
dilimi lal ediyor

rabbim ne cennet
ne başka bir nimet
yeter ki sen lutfet
zararsız bir kul olayım
öfkesiz kinsiz kibirden arınmış
bir insan olayım

bir hortumun içinde kimsenin gözü kimseleri görmüyor
kıyamet habercisi sur borusu misali ortalık tetikte
kaçaçak yer arıyorlar
bu boş bu ürküten seslerden toz ve dumandan kaçmakta ahali

dünya için

ben ne şah olmak istedim
ne padişah olmak istedim
bir sabinin gözündeki yaş
kırılan kalbine merhem
incinen dudağında
dargın bir ah olmak istedim

rabbim ben gördüm cennetini
kanaatkar
itaatkar
gönül ehli
müminlerin hoş görüsünde yüzlerinden çiçek misali tomurcuk tomurcuk açan tebessümlerinde
susuzluğuma yangınlarıma kudretten bir su bir zemzem gibi günahsız meleklerin

sunduğu çeşmeye
dayayıp ağzımı içtim kana kana

rabbim
ne cennet ne başka bir nimet
yeter ki gücenmesin bana helal etsin hakkını millet
ben çok şey istemedim
yalnız senin için senin aşkınla
günahsız bir kul olmak istedim
yıkıp saltanatları
atıp ünvanları

sen yeter ki lutfet lutfet Tanrım
elinden dilinden hayır umulan
şerden uzak
gönül gözesinden kaynayan sevgi berraklığında
zararsız bir insan olayım

22/Mayıs/2013/Çarşamba/Bodrum

Yüksel Nimet Apel