Dünya... Şiiri - Nurdane Diken

Yalancı dünya,
Senin, neyine inanayım.
Güneş'ine mi, ay'ına mı?
Yaşamadan ölenlere mi?
Mavide raks'edenlere mi?
Yeşilde mutlu olanlara mı?
Senin neyine inanayım!
Acıdan, kahrolanlara mı?
Mutluluk sanıp, kananlara mı?
Şöhrete, paraya tapanlara mı?
Güçsüzleri, ezenlere mi?
Yalancı dünya,
Senin neyine inanayım!
Bir yanda paraya, boğulanlara mı?
Öbür yanda açlıktan, ölenlere mi?
Yoksa iffetini, satanlara mı?
Bir lokma için, benliğinden olanlara mı?
Senin neyine inanayım!
Gecene mi, sabahına mı?
İsyanlarında boğulanlara mı?
Bir yanıp, bir sönen yıldızlarına mı?
Yoksa anlatılan, masallara mı?
Senin, neyine inanayım!
Arayışta olup, kandırılanlara mı?
Yönünü bulduğunu sanan, yönsüzlere mi?
Rüyada yaşananlara mı?
Yoksa dünyada, yaşananlara mı?
Yalancı dünya,
Senin neyine inanayım!
Bir ışık hüzmesinin, içindeyim
Etrafımda, rengarenk ışıklar
Farklı bir işle, görevlendirilmişler
Bende onlardan, bir parçayım
Gerçek olan, benim.
Sen yalnızca ışık oyunusun
Sen bir yalancısın, dünya
Senin neyine inanayım!
Sahteliğinde, sahtekârlar yaşasın
Et oburlar doysun
Paraya tapanlar, çıldırsın
Mazlum âhı alan, gülsün
Yetime, boyun büktürsün
Senin neyine inanayım!
Sen koca bir yalansın!
Dünya.....