Dünya Şiiri - Güler Kahraman

Koskoca bir dünya, dönüyor durmadan,
Herkese yetecek kadar yer var aslında.
Ama gözler doymuyor, hırs almış başını,
Nedir bu kavga, bu bitmeyen savaşın amacı?

Toprak mı? Altın mı? Servet mi gerek?
Sonunda bir kefenle gidiyor herkes.
Saraylar, köşkler, hepsi bir masal,
Dünya senin olsa ne yazar, sonunda toprak kucaklar.

Bir avuç mutluluk varken elinde,
Koşarız peşinden, gözü kara bir şekilde.
Oysa dünya kalır, biz gideriz sessizce,
Ne götürdü ki giden, ne bıraktı bu hevesle?

Zenginlik değil, bir güzel söz kalsın geride,
Hırs değil, iyilik olsun insanların dilinde.
Dünya senin olsa ne yazar sonunda,
Bir damla sevgiyle doluysa kalbin dünyada.

Unutma dostum, her şey geçer bir gün,
Bu dünyada önemli olan sevgidir, özgün.
Ne mal, ne mülk, ne de şöhret kalıcı,
Geriye kalan sadece, insanlık mirası.