DüNYa Şiiri - Canan Kosmaz

DüNYa

Dünya kötü degil aslinda hep ayni kaldi bunca zaman
insanlar degisti durdu bu dünyayi bu hale onlar soktu
Kötülük Menfaat olmus her bir tarafi yazik
Sevgi Dostluk kalmamis kimsenin icinde
Merhamet diye bir duygu tanimiyorlar artik
Vicdansizlik,eziyet,zulüm var her yerde
Yasanmiyor artik olmuyor ben yapamiyorum
Birseyleri düzeltmeye calisirken birseyler yikiliyor
Bazi insanlar iyi yasasin diye bazilari Sokakta yatiyor
Zenginler rahat etsin diye Fakirler acliktan ölüyor
insanlar kör olmus kimseye aldiris etmiyor
Paylasmak diye birsey oldugunu unutmuslar
Herkez kendi derdine dalmis ugrasip duruyor
Ne yazikki zaman suyla akip gidiyor
Nereye kadar gidecek bunca yapilanlar
Bir dur diyen cikmayacakmi hicbirzaman
Bitecekmi bir gün bu Acilar,dertler,zulümler
Benim artik Yüregim dayanmiyor
Gözlerimi artik kapatamiyorum cünkü görüyorum
O cekilern eziyetleri sanki onlarla ben cekiyorum
Bitsin istiyorum artik Yok olmak istiyorum..
Yalan diye iftira etmisler Dünyaya insanlar
Ama Asil Yalan olan kendileriymis bunun farkina varamamislar.