biz seni kıyıma sen bizi yıkıma götürürken. sen vaktince mecbursun dönmeye.
biz vaktince mahkûmuz ölmeye.
hakikatini de hükmünü de çoktan yitirdim ben ve ben bende kaybolmuşken
mecburen yaşıyorum seni,
elbet bir gün rolleri değişeceğiz.
Hırsların, ihtirasların, bencilliğin karanlığından ayrıldığımız gün ekmeğimizi tam ortadan, tam ortadan bölüşeceğiz.
Kayıt Tarihi : 4.12.2021 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürekteki yakamozlara vuruluşlarım
Sabahın izdüşümlerini yürekli
Mavilerde arayışlarım...
Elbet bir gün olur... yüreğinize kaleminize sağlık diyorum.
Değerli üstadım kıymetli yorumunuz için çok teşekkür ederim umutla bir gün elbette...
TÜM YORUMLAR (2)