Dünya Şiiri - Deniz Sarıkaya

Kaç bağbozumu geceye
Keder düştü
Kaç kere kurşunlandı
uykusunda bir bebe.
Dönse sırtını tarih
Sayılmaz bıçak yarası
Onulmaz yareye hemhal
fotograflar ki
Ne kadar resmedebilir  acıyı.
Sağır kulaklar,
Ve gözgözü görmeyen,
Koca bir tufandır An!
kadraj arasında,
Unutulmaya mahkum
Feryat,
Sütten kesilmiş umut,
övütülmemiş buğday.
İnsan,
Yalnızlığa imtiham
İmtiham şükre araç
Ve salınır ortasında
çarkı devran
Umursamaz
Hoyrat.
Hüzün, al kızıllığında
telli duvak.
Rengini verir geceye,
mütamadiyen!
Durmaksızın, durmadan!
Kanlı bir düğün,
pazar yeri şenliğinde yerkabuğu
Değiş dokuşta bezmi ezel
Çarkıfelekte zaman.
Ve yoktur ki hiçbir cografya
Kendine şad, kendinde bahtiyar..