Dünya...? Şiiri - Ali Baksı

Sürgün’müyüm sana ulu dünya?
Bırak ya özgürlük buysa?
Ne kaldı arda güzel göstermelikten başka
Yaşanıyorsa kucagın’da cinayat’ler
Yaşanıyor ihanetler içimi acıtarak
Asılıyor senin yeşerttiğin ağacında
Metal parçasında cürütmekse yaşamı
Benide vurun bir kurşuna
Bu gün gülüyorsam ağlayışım gecikmez
Gelişimde hatıralarım olmadı
Gidişimde içimde kalan bir dünya
Senin yüzünle baktım bir dünya’ya
Hatırasız acısız maksatsız inançsızca
Senin’le tatdım aşkı mutluluğu sevinçlerle
Senin varlığında paylaştım umudu
Toprağında buldum aşı ekmeği
Yamacında kokladım kır çiceklerini
İnançlarımızın amacı eğer buysa?
Şekillendirilip sunmaksa insana
Çürümüş düşler yakılmış hayaller! !
Saygıya medet uman bir dünya
Ne sensiz ne de senle yaşanıyor ama
Yitiyor anlamlar damla damla
Şu insan yaralarını sen bir anla!
Sana kızıyorum benimkisi bir rüya
Baktıkça içimi acıtıyor insan yaraları…