Dünya Şiiri - Hacı Mustafa Halıcı

Düşman mısın bana dünya düşman mı
Şu bağrıma her saplanan ok senin.
Herkes böyle doğduğuna pişman mı
Yoksa zulmün bana mıdır tek senin

Dertlerini depo ettin içime,
Kırkta koydun yetmişbeşlik biçime,
Bak bu yaşta sakalıma, saçıma,
Tutam tutam erken düşen ak senin.

Çilenin, kederin, gamın yekünü,
Çam gibi sineme salmış kökünü.
Bana mı güvendin bütün yükünü
Omuzumda taşıdığım yük senin.

Bu yüke gücümü yetiremedim,
Ağır geldi ağır götüremedim,
Uğraştım uğraştım bitiremedim,
Zalimlerin, mazlumundan çok senin.

Allahtan korkmadan göz göre göre,
Vatansız dedirttin vatanpervere,
Olur mu dünya be, olur mu be
Işte buyur marifetin bak senin.

Hep beni mi ısıracak dişlerin
Hep bana mı çatılacak kaşların
Haksız haksız, yanlış yanlış işlerin,
Etti artık bu canıma tak senin.

Dar ettin kendini sen Mustafa ya dar,
Zayıfa düşmansın, kuvvetliye yar,
Külahıma desin kim diyorsa var,
Yok be dünya adaletin yok senin