Ey Dünya!
Bir gölgelik iken benim sandırdın,
Ömür sermâyemi çalansın Dünya;
Ölmene daha çok diye kandırdın,
Her şeylerin gibi yalansın Dünya..
Nefsimle el ele verdin, sürüttün;
Boş hayâl peşinde neden yürüttün?
Canım çıkar çıkmaz hemen çürüttün,
Beni dertten derde salansın Dünya..
Dostum dediklerim toprağa koyar,
Bir kaç günlük ağlar gözleri boyar,
Gömlek dahi nasip olmaz da soyar,
Ben öldükten sonra talansın Dünya..
Süleyman, Zülkarneyn tahtları bitti,
Nice Belkıs, Yusuf yüzlüler yitti,
Muhammed Mustafa durmadı gitti,
Söyle sen kimlere kalansın Dünya..
Bir Tarsûsî geçmiş buradan derler,
Başında taşırken bak yuttu yerler,
Ölmeden ölmekmiş asıl hünerler,
Neyim var neyim yok alansın Dünya...
"Adem KAÇAR - 05/02/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 5.2.2018 11:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/05/dunya-726.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!