Ey Dünya!
Ne ara doğup da ne ara öldüm?
Göz açıp kaparca ânisin Dünya;
Habire ağlattın, birazda güldüm,
Hayâllerim yıkan cânisin Dünya..
Peşinden koşturun nice kandırıp,
Hiç ölmeyeceğim sanki sandırıp,
Nefsimi aldattın hırsla yandırıp,
Düşürün sonra da hanisin Dünya..
Mevkî, şân, mal ile yemi atarsın,
Dost dediklerini neden satarsın?
Kıyâmet gelince sende batarsın,
Mahlûk değil misin fânisin Dünya..
Sende sergiliyor Mevlâ Esmâ'yı,
Nefsime Aşkıyla taktın tasmayı,
Mecâzi mahbûbu bildin asmayı,
Zirâ vuslâtlara mânisin Dünya..
Tarsusi gölgelik beller yoluna,
Nasıl güveneyim sağın soluna?
Nerde bir vefâsız girdin koluna,
Dönüş fıtratında yânisin Dünya...
Kayıt Tarihi : 9.7.2017 14:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!